نرخ جذب سفال

سفال تقریباً ۱۵-۳۵ گرم رطوبت در دقیقه در هر متر مربع جذب می کنند. از سوی دیگر، جذب آب آجرهای بتنی بین ۴۰ تا ۸۰ گرم در دقیقه در هر ۳۰ متر مربع است. هنگامی که سفال یا آجر را در حالت طبیعی مقایسه می کنیم، می توانیم تفاوت آجر با سفال را اینگونه خلاصه کنیم که آجر بتنی تقریباً ۲-۳ برابر بیشتر از سفال رطوبت جذب می کند.

بنابراین، پس از باران های شدید، اگر دیوارهای ساخته شده از آجر سفالی را با دیوارهای بتنی مقایسه کنید، متوجه خواهید شد که دیوارهای بتنی می توانند تا روزهای پس از باران مرطوب بمانند.

با توجه به میزان بالای جذب آب در آجرهای سیمانی، برخی از تولیدکنندگان یک ماده دافع آب درون ملات آنها اضافه می کنند، که به رفع و به حداقل رساندن پتانسیل مشکلات مربوط به آب در چنین مصالح ساختمانی کمک می کند.

نکته دیگری که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که اگر از واحدهای ضد آب یکپارچه استفاده شود، سازنده باید حتی به ملات یک ماده دافع آب اضافه کند تا مؤثر باشد. این هزینه حدود هزینه یک کیسه ملات است.

انبساط و انقباض

با تغییر شرایط آب و هوایی، اکثر مصالح ساختمانی نوعی حرکت از خود نشان می دهند. و تمام طراحی های ساختمان باید چنین حرکاتی را در نظر بگیرند. یک واحد ساختمانی سفالی پس از راه‌اندازی در طول زمان انبساط یا گسترش می یابد در حالی که یک واحد ساختمانی بتنی منقبض می شود.

خانه های آجری یا سفالی بدون استفاده از اتصالات حرکتی ساخته شده اند. مگر اینکه یک خانه به طور غیرعادی بزرگ باشد، این قانون هنوز هم یک قانون خوب برای پیروی است. با این حال، توصیه می شود برای گسترش در اطراف تمام پنجره ها و درها باز شود.

اکنون برای واحدهای بتنی، به دلیل ماهیت حرکت انقباض، این خانه ها ممکن است بیشتر در معرض ترک خوردن باشند. دقیقاً به همین دلیل است؛ فولاد تقویت کننده اتصالات مورد نیاز است زیرا به کاهش ترک خوردگی ناشی از انقباض کمک می کند.